روان کننده های معمولی بتن
روان کننده های معمولی بتن
روان کننده های معمولی بتن
روان کننده ها موادی می باشند، با قابلیت کاهش آب لازم برای گرفتن بتن.
این محصولات هم چنین توانایی افزایش میزان کارایی مخلوط بتن را بدون احتیاج به عوض کردن نسبت سیمان به آب دارا می باشند
این افزودنی‌ها قادرند مرغوبیت بتن را به منظور دستیابی به مقاومتی مشخص و با صرف سیمان کمتر افزایش دهند.
بعلاوه این محصولات شرایط بتن ریزی را نیز آسان تر کرده و در صورتی که کیفیت سنگدانه های سیمان پایین باشد، می توانند آن را بهبود بخشند.
کاربرد انواع روان کننده بتن
برخی کاربرد روان کننده بتن به شرح زیر می‌باشد:
- تاخیر در زمان رسیدن بتن
- بتن ریزی در مقاطع پرآرماتور
- وزش باد و کاهش شدید رطوبت
- بتن ریزی در هوای گرم حتی در زمان زیاد
- بتن ریزی با لوله در شیب یا تسمه نقاله
- عدم توانایی پمپ در رساندن بتن به ارتفاعات
- ساخت قطعات بتنی پیش ساخته مستحکم و بادوام
تاریخچه
از حدود دهه ی سی ام بعد از میلاد، مواد روان‌کننده بتن شناخته شده و خواص آنها مورد مطالعه قرار گرفت.
پیش از کشف خواص روان کننده ها تغییر در ساختار و خواص بتن تنها با تغییر در نسبت آب به سیمان میسر می شد.
اگر میزان عیار سیمان را ثابت در نظر بگیریم با زیاد کردن آب کارایی مخلوط افزایش می یابد،
اما بالا رفتن نسبت آب به سیمان کاهش مقاومت را به دنبال خواهد داشت.
برای یکی نگه داشتن نسبت آب به سیمان باید عیار سیمان نیز بالا می رفت که این امر موجب جمع شدگی ، تولید گرما و … می شود.
بنابراین پیدایش افزودنی های بتن، تحولی شگرف در این زمینه ایجاد کرد.
خواص و اثرات انواع روان کننده بتن
مواد روان کننده بتن جایگزین آب برای ایجاد روانی می باشند.
بعضی از خواص و اثرات روان کننده بتن را ادامه مشاهده می‌کنید:
کاهش مصرف آب در بتن
افزایش مقاومت نهایی بتن
کاهش انقباض و جمع شدگی بتن
عدم آب انداختگی و جداشدن دانه بتن
افزایش اسلامپ و روانی با کاهش مصرف آب
در اثر فاصله افتادن در حین بتن ریزی درز سرد به‌وجود نمی آید.
صرفه جویی در هزینه و انرژی لازم برای پرداخت و متراکم کردن بتن
مصرف سیمان کمتر و کاهش حرارت زایی در بتن با حفظ مقاومت نهایی لازم
ترکیبات روان کننده های معمولی بتن
مهم ترین مواد مصرفی برای تولید روان کننده ها (کاهنده های آب)
- اسیدهای اصلاح شده و اصلاح نشده لیگنوسولفونیک و نمک‌ها و مشتقات آن ها
- اسیدهای اصلاح شده و اصلاح نشده هیدروکسیلات کربوکسیلیک و مشتقات و نمک های آنها
- عناصر و ترکیباتی مانند فسفات ها، کربوهیدرات ها، کلرایدها، روی، ترکیبات قندی و پلی ساکاریدها
- ترکیبات آلی و پلیمری، مشتقات نفتالین و ملامین
ساز و کار
خمیرهای سیمان، عموماً به صورت توده‌های ذره های جامد می باشند،
به طور طبیعی تمایل دارند که به شکل خوشه ای تراکم بیابند.
با اضافه کردن روان‌کننده ها (کاهنده آب) جاذبه ی میان ذرات کاهش یافته،
قابلیت حرکت بیشتر شده، و زنجیره های ایجاد شده فرو می پاشند،
نتیجه جابجایی بیشتر و روان شدن مخلوط می باشد.
