گروت مقاوم حرارتی

روش‌های مختلف برای اجرای گروت مقاوم حرارتی

نصب گروت‌مقاوم‌حرارتی برای برخی از برنامه‌ها و محیط‌های با دمای بالا ضروری است. گروت مقاوم حرارتی معمولاً برای ایجاد عایق حرارتی در سیستم‌های صنعتی مانند کوره‌ها، آجرهای آتش‌سوزی، لوله‌های حرارتی و سایر قطعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش‌های مختلفی برای نصب گروت‌مقاوم‌حرارتی وجود دارد که به توصیه‌های تولید کننده و نیازهای خاص پروژه بستگی دارد. در ادامه، چندین روش رایج برای نصب گروت مقاوم حرارتی را شرح می‌دهیم:

۱٫ روش ریخته‌گری :

در این روش، گروت‌مقاوم‌حرارتی به صورت مایع ریخته شده و در قالب یا فضای مورد نظر پر شده است. این روش عموماً برای نصب در قطعات بزرگ و پیچیده مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس از ریخته شدن، گروت به طور طبیعی خشک شده و عایق حرارتی را تشکیل می‌دهد.

۲٫ روش تزریق:

در این روش، گروت‌مقاوم‌حرارتی به صورت مایع از طریق سیستم تزریق به داخل شکاف‌ها، ترک‌ها یا فضاهای خالی در ساختار تزریق می‌شود. این روش برای تعمیر ترک‌ها و سد کردن نقاط ضعف در ساختارهای حرارتی استفاده می‌شود.

۳٫ روش خشک:

در این روش، گروت به صورت خشک و پودری بر روی سطح قرار داده می‌شود و سپس با استفاده از آب یا ماده فعال‌کننده مرطوب می‌شود. پس از ترکیب با آب، گروت خشک شده و عایق حرارتی را تشکیل می‌دهد. این روش برای تعمیرات کوچک و نقاط محدود استفاده می‌شود.

۴٫ روش پرس :

در این روش، گروت به صورت خمیری یا خشک داخل قالب‌های مخصوص قرار می‌گیرد و با استفاده از ابزار پرس به داخل قالب فشرده می‌شود. پس از فشرده سازی، گروت به صورت جامد خشک می‌شود و عایق حرارتی را تشکیل می‌دهد.

۵٫ روش پاشش:

در این روش، گروت  به صورت مایع یا پودر به وسیله ابزار پاشش به سطح مورد نظر پاشیده می‌شود. این روش برای پوشش سطوح بزرگ و غیرمنظم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۶٫ روش برش:

در این روش، گروت به صورت بلوک‌های بزرگ قطع شده و سپس با استفاده از ابزار برش به شکل و ابعاد مورد نیاز تنظیم می‌شود. سپس بلوک‌های گروت به سطح مورد نظر چسبانده می‌شوند.

تفاوت گروت اپوکسی و مقاوم حرارتی

• خصوصیات مکانیکی:

گروت اپوکسی، یک ماده دوجزئی است که از ترکیب دو ماده شیمیایی، یعنی رزین و ماده زاینده تشکیل شده است. این نوع گروت دارای خصوصیات مکانیکی بسیار خوبی مانند مقاومت به فشار، ضربه، و خمش است. به علاوه، آن به خوبی با سطوح مختلف متصل می‌شود و محافظتی موثر در برابر رطوبت و شیمیایی‌ها فراهم می‌کند.از طرفی، گروت مقاوم حرارتی برای کاربردهای با دماهای بالا طراحی شده است. این نوع گروت دارای خصوصیات مکانیکی و مقاومت حرارتی بسیار بالا است. آن می‌تواند دماهای بسیار بالا تا حدود ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند و در محیط‌های با تغییرات حرارتی شدید استفاده می‌شود.

• مقاومت حرارتی:

گروت اپوکسی دارای مقاومت حرارتی متوسط است. عموماً می‌تواند دماهای تا ۱۵۰-۲۰۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند. به همین دلیل، برای برنامه‌های صنعتی با دماهای معمولی یا کمتر مورد استفا

ده قرار می‌گیرد.گروت مقاوم حرارتی، همانطور که نامش نشان می‌دهد، برای کاربردهای با دماهای بالا طراحی شده است. این نوع گروت می‌تواند دماهای بسیار بالا تا حدود ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد را تحمل کند و در برابر تغییرات حرارتی شدیدو تماس با مواد گرم استفاده می‌شود.

• کاربردها:

گروت اپوکسی به دلیل خصوصیات مکانیکی و مقاومت شیمیایی خود، در صنایع مختلف مانند صنعت خودروسازی، الکترونیک، ساخت و ساز، و صنایع شیمیایی استفاده می‌شود. از آن برای مهندسی سطح، تعمیر و نگهداری قطعات، لوله‌کشی، و تولید قطعات الکترونیکی استفاده می‌شود.
گروت مقاوم حرارتی بیشتر در برنامه‌های صنعتی با دماهای بالا استفاده می‌شود. این شامل کاربردهایی مانند ایزولاسیون حرارتی در کوره‌ها و اتصالات لوله‌ها، استفاده در تولید یا تعمیر کوره‌های صنعتی، ساخت قطعات سوختی در صنایع هوافضا و تولید قطعات مقاوم در برابر حرارت در صنایع فولاد و فولاد‌سازی است.

گروت مقاوم حرارتی برای استفاده در شرایطی طراحی شده است که نیاز به تحمل دماهای بالا و مقاومت در برابر شوک‌های حرارتی وجود دارد. با این حال، در برخی شرایط نمی‌توان از گروت مقاوم حرارتی استفاده کرد:

1. شرایط شیمیایی شدید: در محیط‌هایی که در معرض مواد شیمیایی خورنده مانند اسیدها، قلیاها، یا حلال‌های خاص هستند، گروت مقاوم حرارتی ممکن است خواص خود را از دست بدهد و دچار تخریب شود.
2. ارتعاشات و شوک‌های مکانیکی بالا: در محل‌هایی که ارتعاشات بسیار شدید یا ضربه‌های مکانیکی مکرر وجود دارد، گروت ممکن است ترک بخورد یا جدا شود، زیرا این مواد معمولاً برای مقاومت در برابر فشار حرارتی طراحی شده‌اند، نه ارتعاشات مکانیکی.
3. حرکت‌های ساختاری: در شرایطی که سازه یا تجهیز در معرض جابجایی‌های ساختاری یا نشست‌های نامتقارن است، گروت ممکن است نتواند این تغییرات را تحمل کند و ترک بخورد یا جدا شود.
4. دماهای پایین: اگرچه گروت‌های مقاوم حرارتی برای دماهای بالا طراحی شده‌اند، اما در دماهای بسیار پایین (زیر صفر)، ممکن است شکننده شوند و خاصیت چسبندگی خود را از دست بدهند.
5. تفاوت‌های زیاد در انبساط حرارتی: اگر مواد اطراف گروت، ضریب انبساط حرارتی بسیار متفاوتی داشته باشند، این تفاوت‌ها می‌توانند منجر به تنش‌های داخلی و در نهایت ترک خوردگی یا جدا شدن گروت شوند.
6. شرایط رطوبتی بالا یا نفوذ آب: برخی از گروت‌های مقاوم حرارتی ممکن است در برابر رطوبت یا نفوذ آب حساس باشند و خواص خود را در محیط‌های مرطوب یا خیس از دست بدهند.