توضیحات
دیرگیر بتن پودری B.C 105 موجب افزايش زمان گيرش و كاهش سرعت گذر بتُن از حالت خميري به جامد و افزايش مقاومت نهايي آن مي‌شود. ذرات موجود در مخلوط، فرآیند هیدراتاسیون در بتن را به تاخیر می اندازد و شکل گیری ملات را متوقف می سازد. تاخیر در هیدراتاسیون فاز C3S ناشی از لایه آمورف هیدروکسید فلز حاصل ازعملکرد محصول است که در طول هیدراتاسیون این فاز تشکیل شده اند. اين محصول با تأخير در زمان گيرش بتُن، امكان اجراي بسياري از عمليات بتُن‌ريزي را در شرايط ويژه فراهم مي‌كند. سرانجام، استفاده از محصول BC 105 به عنوان جایگزین بخشی از سیمان، منجر به تشکیل ژل( C-S-H ) باافزایش میزانCa(OH)2 کریستالی در سنین اولیه از هیدراتاسیون می گردد. علاوه بر این، نانوذرات می تواند ساختار منافذ بتن را بهبود دهد و این تراکم منافذ یکی از ویژگیهای مطلوب آنهاست.
کاربردهای دیرگیر بتن پودری B.C 105
بتُن‌ريزي در هواي گرم و خشك و در مناطق بادخيز
بتُن‌ريزي بتن آماده با فاصله حمل زياد.
بتُن‌ريزي‌هاي حجيم كه گيرش آرام و تدريجي بتُن مورد نظر است مانند سد سازی.
بتُن‌ريزي در شرايطي كه روند تقليل كارآيي بتُن در طول اجراي عمليات بايد كند باشد.
بتُن ریزی نیمه حجیم مانند بتُن ریزی شالوده های بسیار بزرگ.
ویژگی ها و مزایای دیرگیر بتن پودری B.C 105
تأخير در زمان گيرش.
افزايش مقاومت بتُن در درازمدت.
كاهش اثرات جمع‌شدگي خميري و حرارتي بتُن و كمك در جلوگيري از ايجاد ترك‌هاي سطحي.
ایجاد شرایط مناسب برای بتُن ریزی در مناطق گرمسیر.
ایجاد امکان بتُن ریزی در مناطق بادخیز.
افزایش زمان کارآیی بتُن
نحوه استفاده
محصول BC 105 را متناسب با زمان لازم براي حفظ كارآيي بتُن مي‌توان حداکثر تا ۲ درصد وزن سيمان به كار برد.
ابتدا بايد افزودنی BC 105 به خوبي با آب مخلوط و سپس به مخلوط شن و ماسه و سيمان اضافه شود.
دریافت فایل PDF محصول
انواع دیرگیر بتن
دیرگیرهای بتن به عنوان افزودنی‌هایی برای کنترل زمان گیرش بتن استفاده می‌شوند. این مواد با مکانیزم‌های مختلف، سرعت هیدراتاسیون سیمان را کاهش داده و زمان کارایی بتن را افزایش می‌دهند. دیرگیرهای بتن بر اساس ترکیبات شیمیایی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
۱٫ دیرگیرهای آلی
- مشتقات قند: این نوع دیرگیرها از قندها و کربوهیدرات‌ها مانند شکر، ملاس و دکستروز تهیه می‌شوند. این مواد با جذب آب و ایجاد یک لایه محافظ روی ذرات سیمان، سرعت هیدراتاسیون را کاهش می‌دهند.
- لیگنوسولفونات‌ها: این مواد از فرآیند تولید کاغذ به دست می‌آیند و به عنوان یک عامل کاهنده آب و دیرگیر بتن استفاده می‌شوند.
- اسیدهای آلی: برخی اسیدهای آلی مانند اسید تارتاریک نیز به عنوان دیرگیر بتن استفاده می‌شوند.
۲٫ دیرگیرهای معدنی
- فسفات‌ها: این مواد با تشکیل ترکیبات کم محلول با یون‌های کلسیم، سرعت هیدراتاسیون را کاهش می‌دهند.
- بورات‌ها: بورات‌ها نیز با تشکیل ترکیبات کم محلول با یون‌های کلسیم، به عنوان دیرگیر بتن عمل می‌کنند.
