فوق روان کننده های بتن

فوق روان کننده ها

فوق روان کننده های بتن در حقیقت  موادی می باشند که امکان بالا بردن کارایی مخلوط بتنی را در نسبت اندازه های آب به سیمان ثابت و یا کاهش میزان آب را برای دستیابی به یک میزان روانی هم اندازه مخلوط شاهد را با اثری نسبتاً بیشتر در قیاس با روان‌کننده‌ ها فراهم می‌ سازد.
طول عمر اثر این مواد به صورت موقتی می باشد،
و هم چنین بسته به ترکیب شیمیایی این افزودنی ها متغیر می باشد.
به این افزودنی ها کاهنده قوی آب نیز می گویند.
چرا که به نسبت کاهنده های آب عادی، مصرف آب را به ۲۰-۳۰ درصد میرسانند.

فوق روان کن نده ها معمولاً به دو حالت مورد استفاده قرار داده می شوند.
هم برای روان کنندگی و هم برای کاهش آب نسبت سیمان در بتن

طریقه مصرف فوق روان کننده

فو ق‌ روان‌ کنند ه های بتن عموماً به شکل محلول در آب می باشند،
که مقادیر مواد خشک تشکیل دهنده ی آنها معمولاً ۳۰ تا ۴۰ درصد وزنی می باشد.
جهت استفاده از این افزودنی ها، آنها را عموماً به آب طرح اد می کنند،
یا در آخرین مراحل اختلاط اضافه می شوند.
بکارگیری در آخرین مراحل اختلاط، باعث بهبود عملکرد این مواد خواهد شد،
توصیه ما هم به شما استفاده در آخرین مراحل اختلاط می باشد.
برخی از این افزودنی ها گاهاً به صورت پودر مورد استفاده قرار می گیرند،
که پیش از اضافه شدن آب مخلوط، به سیمان و یا سنگدانه ریخته می شوند،
از این حالت در ملات های خشک و یا بتن های خشک استفاده می شود.

کاربرد فوق روان کننده های بتن

تولید میکروسیلیسون بتن

بتن ها برای ایجاد کف سخت و محکم

استفاده در بتن ریزی قسمت های با تقویت بالا و نیاز به استحکام زیاد

از فوق روان کننده های بتن در قالب های بتنی پیش ساخته و بتنی استفاده می شود.

برای افزایش کارایی بتن، بدون نیاز به افزایش میزان آب در مخلوط (بتن با نسبت آب به سیمان کم)

فوق روان کنند ها کاربرد های زیادی دارند که از آن ها در موارد مختلفی می توان بهره برد و بتن با کیفیت بالاتر و سرعت بیشتری تولید کرد.

یکی از کاربردهای بالایی که فوق روان کنند ه ها دارد ایجاد بتن در هوای سرد است که به دلیل انقباض امکان دارد حالت روانی مورد نیاز را نداشته باشد.

افزایش انسجام بتن

کاهش نفوذپذیری بتن

افزایش مقاومت فشاری

افزایش اسلامپ یا کارائی بتن

جلوگیری از خزش و انقباض بتن

عدم ایجاد تغییر در زمان گیرش بتن

سازگاری با انواع سیمان های پرتلند

سهولت پمپاژ و کاهش استهلاک تجهیزات

کاهش نسبت آب به سیمان در حدود ۱۲ % تا ۲۰ %

مکانیسم عمل فوق روان کننده های بتن

  • تشکیل یک لایه ی نیمه سنگین بر روی دانه های سیمان
  • همچنین رشد هیدرکسید کلسیم های و هیدرات های محصول را مهار می کنند.
  • جذب سطحی مواد افزودنی بر روی مواد بدون آب یا کم آب و تغییرات سطحی مواد سیمانی.
  • با این مکانیسم ها فوق روان کننده کربوکسیلاتی باعث می شود تا بتن حالتی روان به خود بگیرد.
  • مجموعه کلسیم به همراه کلسیم سیلیکات موجود در این ترکیب از تشکیل ژل هیدرات ممانعت می کند.
  • فوق روان کننده به گونه ای عمل می کند که با ترکیبات خاص خود در کنار هم این واکنش را بهتر انجام می دهد.
    به عنوان مثال در فوق روان کننده های بتن کربوکسیلاتی واکنش های زیر ایجاد می شود.

نکات ضروری استفاده از فوق روان کننده های بتن

مواد تشکیل دهنده فوق روان کننده های بتنی از مواد شیمیایی و آلی مختلفی ساخته شده اند که باید در هنگام استفاده از آن ها یک سری نکات ایمنی را رعایت کرد. به همین خاطر باید از دستکش، لباس و پوشش کامل، عینک ایمنی و… استفاده شود. این محصول هرگز نباید در تماس با چشم باشد و برای جلوگیری از تماس با چشم استفاده از عینک ایمنی هنگام استفاده از فوق روان کننده های بتن و بتن ریزی الزامی است. در صورتی تماس با چشم فورا آن را با آب فراوان بشویید و به پزشک مراجعه کنید. همچنین از تماس آن با پوست بدن و صورت نیز جلوگیری شود.

نحوه ی مصرف فوق روان کنندههای بتن

برای اینکه از بهترین فوق روانکننده بتن بتوان بهترین نحوه ی مصرف فوق روانکنند ها اجرا کرد، فاکتورهای مختلفی از جمله نوع فوق روان کننده، شرایط کارگاه و میزان نیروی وارد بر سازه و… که توسط آزمون های مختلف به دست می آید، باید در نظر گرفته شود؛ اما به طور متوسط مقدار استفاده از فوق روان کنند های بتن بین ۰٫۵ تا ۱٫۵ درصد وزن سیمانی می باشد که مورد استفاده قرار می گیرد.
این افزودنی ها را می توان در ساخت مخلوط آب و بتن اضافه کرد و یا بعد از ساخت بتن در مخلوط کن فوق روان کنندهای بتن را به آن افزود.
بهتر است که مواد به طور مستقیم به سیمان خشک افزوده شود.
این مواد باید در شرایط دور از انجماد و نور مستقیم و رطوبت نگهداری شوند و تا ۹ ماه در صورت بسته بودن محفظه ی آن قابل نگهداری است.

برخی کاربرد های رایج افزودنی های فوق روان کننده های بتن

افزودنی های فوق روان کننده قادر هستند به گونه ای موثر برای تامین انواع الزامات در پروژه ها به کار گرفته شود تولید کنندگان بتن می توانند از افزودنی های فوق روانکننده برای افزایش اسلامپ بدون اضافه کردن آب استفاده بهینه از سیمان و تامین مقاومت مورد نیاز استفاده کنند پیمانکاران نیز می توانند از بتن های روان برای تسهیل و تسریع فرایند های جایدهی و تراکم مورد استفاده قرار دهند تسهیل فرایند ها این امکان را ایجاد می کنند که نیروی انسانی کمتری به کار گرفته شده عملیات ساخت با سرعت بیشتری انجام گردد و در نتیجه سود آوری پروژه افزایش یابد در ادامه نمونه ای از کاربرد مواد افزودنی فوق روان کننده بررسی می شود.

روش مصرف فوق روان کننده در بتن چگونه است؟

به صورت کلی می‌توان گفت روش مصرف روان کننده به نوع آن بستگی دارد آن چنان که می‌توان روان کننده کندگیر را به مواد خشک و اولیه بتن اضافه کرد.
در نقطه مقابل در روان کننده‌های مایع بهتر است ابتدا آن را با آب مخلوط کرد و سپس آن را به مخلوط سیمان افزود.
همچنان می‌توان گفت به علت حساسیت در استفاده‌ی بیش از حد فوق روان کننده (استفاده بیش از حد امکان دارد منجر به معکوس شدن نتایج مورد انتظار شود) باید این کار توسط نیروی انسانی کاربلد و ماهر انجام پذیرد.
شاید جالب باشد که اگاه باشید که در صورت افزون نمودن زیادتر فوق روان کننده در بتن شاهد نشانه‌هایی خواهید بود:

  • گیرش یا بندش دیرتر بتن
  • آب انداختگی غیر معمول در بتن
  • وجود هوا در بتن

انواع فوق روان کننده بتن

فوق روان کننده‌ها، موادی هستند که به بتن افزوده می‌شوند تا خواص روانی، قابلیت پخش و پمپ‌شدن آن را افزایش دهند. انواع مختلفی از فوق روان کننده‌ها برای بهبود خواص بتن در اختیار سازندگان قرار دارند. در زیر به برخی از انواع فوق روان کننده بتن اشاره شده است:

  1. سوپرپلاستیسایزرها (Superplasticizers): این نوع فوق روان کننده‌ها قابلیت افزایش قابلیت پلاستیک بتن را فراهم می‌کنند و باعث کاهش نیاز به آب می‌شوند. این مواد بهبود قابلیت پمپ‌شدن بتن را نیز فراهم می‌کنند.
  2. پلی‌کربوکسیلات (Polycarboxylates): این نوع فوق روان کننده‌ها نقش مهمی در بهبود پایداری بتن و کاهش مقدار آب مورد نیاز دارند. آنها به دلیل افزایش مقاومت فشاری بتن و بهبود خواص مکانیکی آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  3. لیگنوسولفوناتها (Lignosulfonates): این گروه از فوق روان کننده‌ها از منشأ گیاهی هستند و به عنوان یکی از مهمترین گروه‌های فوق روان کننده‌های بتن محسوب می‌شوند. آنها به خاطر ویژگی‌های پلاستیسیته و افزایش کارایی آب ترکیبات بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  4. مواد الیافی (Fiber Reinforcement): الیاف مختلف نظیر الیاف پلی‌پروپیلنی یا الیاف فلزی نیز می‌توانند به عنوان فوق روان کننده‌ها برای بهبود ویژگی‌های مکانیکی و افزایش پلاستیسیته بتن استفاده شوند.
  5. پره‌های هوا (Air-Entraining Agents): این فوق روان کننده‌ها برای افزایش میزان هوا در بتن به کار می‌روند، که بهبود انعطاف‌پذیری بتن در مقابل سرما و گرما را فراهم می‌کند.
  6. پلیمرهای ماده اولیه (Raw Material Polymers): برخی از پلیمرها نیز می‌توانند به عنوان فوق روان کننده برای بتن استفاده شوند و ویژگی‌های پلاستیکی بتن را افزایش دهند.

استفاده از هر یک از این فوق روان کننده‌ها به ویژگی‌های مختلف بتن بستگی دارد و باید با توجه به نیازها و شرایط محیطی پروژه مورد استفاده قرار گیرد.

بهینه مصرف

میزان مصرف اپتیمم این افزودنی ها بر اساس جنس و خواص و سایر پارامترهای شیمیایی و فیزیکی مورد انتظار آنها بسیار متفاوت خواهد بود.
مقدار صحیح مصرف این افزودنی ها باید توسط تیم مهندسی بررسی شده و بهترین میزان آن مشخص شود،
چرا که علاوه بر موارد فوق جنس خود سیمان نیز در این میزان تاثیرگذار می باشد.

این پست توصیه می شود

نظرات