مزایای استفاده از روان کننده بتن
تعریف روان کننده بتن
روان کننده یک افزودنی می باشد که به طور پودر (گرد) یا مایع به بتن افزوده می شود و باعث بتن اصلاح و بهبود خواص بتنها گردد.
روان کننده کاربرد این را دارد کمی قبل، درحین یا کمی بعد از اختلاط مواد اولیه بتن به آن افزوده گردد.
در تعریف استاندارد ملی ایران روان کننده بتنها محصولی می باشد که:
یاهردو اثر مذکور را همزمان برای بتن ایجاد کنید.
یا بدون تغییر در مقدار آب، موجب افزایش قابل ملاحظه اسلامپ بتن گردد.
بدون تغییر در اسلامپ بتن، باعث می شود مقدار آب مخلوط شده را کاهش دهد.
با ما همراهه این مقاله باشید تا از مزایای روان کننده بتن بیشتر اطلاعات کسب کنید :
مزایای استفاده از روان کننده بتن
روان کننده بتن به یک نوعی ماده افزودنی به بتنها اطلاق می شود.
روان کننده بتن باید در کنار بتنها گذاشته شود تا خاصیت و کارایی آن را بهبود یابد.
و امروزه دارای کاربقرد های فراوانی می باشد.
افزودنی کاهنده آب که با نام افزودنی روان کننده بتن نیز شناخته می شوند یکی از پرکاربردترین افزودنی مورد استفاده در بتن می باشند.
روان کننده بتن , برای کاهش آب اختلاط در اسلامپ ثابت , ساخت بتنی همراه با مقاومت بیشتر ,
دستیابی به یک مقاومت ثابت در عیار سیمان کمتر و یا افزایش اسلامپ بتن بدون احتیاج به اضافه کردن آب به مخلوط بتنی مورد استفاده قرار داده می شود.
این مواد در استاندارد ASTM C494 در سه دسته A,D و E که به ترتیب مرتبط به روان کننده معمولی ,
روان کنندهای بتن کندگیر کننده و تندگیر کننده می باشند, قرار گذاشته می شوند.
فورمول بندی های متفاوتی درباره روان کننده بتن و یا کندگیر کننده بتن وجود دارد.
خواص رئولوژیکی بتن تازه همانند کارایی و پمپ پذیری و خصوصیات بتن در حالت خمیری مثل پرداخت ,
گیرش و جمع شدگی در حالت خمیری با افزودن روان کننده بتنها تا حد قابل توجهی تغییر می کند.
این تغییرات بیشتر ناشی از تاثیرات فیزیکی و شیمیایی مولکول های آلی روان کنندهها بتن بر سطح ذرات سیمان در حال هیدراتاسیون می باشد.
تفاوت روان کننده با فوق روان کننده
فوق روان کنندهها بتن که به عنوان کاهنده های آب با دامنه بالا نیز شناخته می شود،
افزودنی هایی می باشد که در ساخت بتن با مقاومت بالا مورد استفاده قرار داده می باشند.
روان کننده ها ترکیبات شیمیایی می باشند که تولید بتن با تقریباً ۱۵٪ محتوای آب کمتر را امکان پذیر می کند.
مواد فوق روان کننده بتن باعث کاهش ۳۰ درصدی آب خواهد شد، ضمن آنکه در جاهایی مورد استفاده قرار می گیرد که نیاز به کاهش اختلاط آب بیشتر و شدید تر است.
افزودن این مواد به بتن یا ملات باعث می شود که نسبت آب در سیمان کاهش یابد، بدون این که بر کارایی مخلوط تأثیر منفی بگذارد و تولید بتن با کارایی بالا را امکان پذیر می کند.
روان کننده بتن و همین طور فوق روان کننده ها عملکرد این ملات را تا حد زیادی بهبود می بخشند و مقاومت بتن را با کاهش نسبت آب به سیمان افزایش می دهند.
محاسن استفاده از روان کننده بتن
کاهنده آب
قابلیت پمپاژ بتن
کاهش عیار سیمان
افزایش مقاومت فشاری
افزایش عدد اسلامپ و روانی بتن
قابلیت استفاده در قالب های نازک و پر میلگرد
قابلیت استفاده در بتن های با سنگدانه های نامناسب
تولید میکروسیلیسون بتن
بتن ها برای ایجاد کف سخت و محکم
استفاده در بتن ریزی قسمت های با تقویت بالا و نیاز به استحکام فراوان
از فوق روان کنندههای بتن در قالب ها پیش ساخته و بتنی استفاده می شود.
برای افزایش کارایی بتن، بدون نیاز به افزایش میزان آب در مخلوط (بتن با نسبت آب به سیمان کم)
فوق روان کننده ها کاربرد های فراوانی داردند که از آن ها در موارد مختلفی می توان مورد استفاده قرار داد و بتنها با کیفیت بالاتر و سرعت بیشتری تولید می گردد.
فوق وان کننده های بتن یکی از کاربرد های بالایی که دارند این می باشد
که ک در هوای سرد هم بتن می سازند که به دلیل انقباض کم امکان دارد دارای حالت روانی نباشد.
ترکیبات شیمیایی روان کننده بتن
فورمول بندی های متفاوتی در مورد روان کننده و یا کندگیر کننده وجود دارد.
معمولا اصلی ترین جزء تشکیل دهنده این فورمول بندی ها ترکیبات آلی محلول در آب می باشد.
اولین مراجع منتشر شده در رابطه استفاده از افزودنی کاهنده آب در دهه سی میلادی به پلیمر خاصی از اسید سولفونیک های نفتالین تغلیظ شده اشاره دارد.
که در مقادیر جزئی ۱/۰ درصد وزن سیمان استفاده شده می باشد.
این نوع پلیمر پیش از دهه هفتاد میلادی در مقیاس وسیع به عنوان
روان کننده بتن و یا افزودنی کاهنده آب مورد استفاده قرار داده نشدند
تا زمانی که در دهه هفتاد استفاده از این نوع ترکیبات به عنوان افزودنی فوق روان کننده بتن در مقیاس وسیع آغاز شد.
ترکیبات اصلی مورد استفاده در تولید روان کننده را قادرمی باشیم به دسته های زیر تقسیم بندی کنیم:
- نمک کلسیم
- سدیم و آمونیوم
- اسید لیگنوسولفونیک
- آمونیوم و سدیم می باشند
- کربوهیدرات ها نظیر شکر
- و نمک های نفتالین تغلیظ شده ی سولفوناته شده
- اسید های هیدروکسی کربوکسیلیک که عموما به شکل نمک های تری اتانول آمین
- اسید های شکر و پلی ساکارید ها نمک های ملامین تغلیظ شده ی سولفوناته شده
- و سایر ترکیبات مشابه.
معمولا تمام افزودنی های کاهنده آب به طور یک محلول آبی با وزن مخصوصی در حدود
۱/۱ تا ۳/۱ میلی گرم بر لیتر توسط تولید کننده ارائه داده می شود
مشخصات فیزیکی و شیمیایی
بتن در معنای عام یک مخلوط با عملکرد سیمانی شدن می باشد.همین سیمان مورد مصرف عمده نتایج و هزینه را بر تمامی آزمایش‌های بتن می‌گذارد.
برای تغییر و بهبود این موارد به بتن افزودنی اضافه میشود.دانستن خواص فیزیکی و شیمیایی بتن و افزودنی‌های آن برای رسیدن به طرح اختلاط بهینه الزامی می باشد. این مواد حاوی یون کلراید نیستند. پس مشکلی برای استفاده در هنگام وجود میلگرد وجود ندارد.
عموما به صورت مایع قهوه‌ای رنگ وجود دارند. ولی برخی از شرکت‌ها پودر آن‌را هم تولید میکنند. از لحاظ قلیائیت خنثی هستند (PH=6_8) و در صورت نفوذ به اطراف از طریق خاک یا شیرابه حاصل مشکل زیست محیطی ایجاد نمی‌کنند.
وزن مخصوص یا همان چگالی روان کنندههای بتن نزدیک به آب و حدودا ۱۱۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است. قابلیت حل شدن در آب و محلول‌های آبی را دارد.
استانداردهای روان کننده بتن
استفاده از تمامی افزودنی‌های بتن باید توسط ناظر پروژه تأیید شود. این قابلیت روان کننده باید توسط شرکت تولید کننده آزمایش شده و نتایج آن به اطلاع مصرف‌کنندگان برسد.
این مواد کاملاً مطابق با استانداردهای روز دنیا است، از جمله:
- ASTM C494
- ISIRI 2930
- ACI 212.3r
آیا روان کننده بتن، موجب کاهش مقاومت بتن می‌گردد و اثر سوئی روی بتن دارد؟
استفاده از روان کننده بتن، باعث کاهش میزان آب در بتن شده و افزایش مقاومت بتن را بالا می‌برد. اما اگر روان کننده بتن حباب‌زایی زیادی داشته باشد، قادر است باعث کاهش مقاومت بتن گردد.